Burcu Kapu

Galatasaray bir Şampiyonlar Ligi takımıdır. Dün akşam eksikleri ve hazır olmayan oyuncularına rağmen ortaya koyduğu karakter bunu bir kez daha gösterdi. Okan Hoca’nın sahaya çıkarken birçok mikro planı olduğu, karşılaşmanın ardından hocaya bir soru soracak olsam, “Taktik defterinde kaç plan vardı, kaçını uyguladı?” olurdu.
Muhtemelen maçın ardından birçok yabancı gazete hikayeyi Zaha üzerinden görecektir. Zaha, Old Trafford’a heybesindeki öfkesiyle gelmiş. Adeta, “Bir zamanlar fakir ama gururlu bir genç vardı” dermişçesine tek başına kafa tuttu ManU’ya. İlk yarı takımı oyunda tutan golüyle rakibi Dalot’u çaresiz bırakıp görkemli bir güç gösterisi yaptı.
Karşılaşmanın ilk yarısında Galatasaray özellikle merkezi almakta çok zorlandı. Çift 6 numara ile oynamak, pas dağıtımını zorlaştırırken, Kerem de yeni rolünde, yüksek fizik mücadelenin olduğu maçta topu tutmakta zorlandı, Icardi ile kurmaya alışık olduğu bağı kuramadı. Biraz oyuncu tercihleri, biraz fizik güç eksiğiyle

Galatasaray yoğun fikstürde dün taraftarı önünde coşkuyla maça başladı. Yoğun pres, oyunu rakip ceza sahasına yıkma, girdiği pozisyonları mutlaka şutla sonlandırma... Her şey sarı-kırmızılılar için kitabına uygun şekildeydi. Ama tek sorun, 18 tane şut çekip hiç gol atamadan devre arasına gitmiş olmasıydı. 
Öncelikle ilk yarıyı ve sarı-kırmızılıların neden skoru bulamadığını konuşalım. Ankaragücü kalecisi Bahadır’ın hakkını hemen teslim ederek de başlayalım. Dün konsantrasyonu, çıkardıları, performansı ile tek başına takımdı. 
Galatasaray’da bu sene en çok merak edilen konu, Kerem ve Zaha birlikte nasıl oynayacak sorusuydu. Bu soruya, Zaha’nın sol açık, Kerem’in ise Icardi’nin arkasında adeta bir 10 numara gibi başladığı dünkü maçla pek de olumlu bir cevap bulamadık. Sarı-kırmızılılar, bu sezon kapalı savunmalara karşı set oyunu oynamakta zorlanıyor. Kerem ise bu tarz oyunun beyni olan forvet arkasında bağlantı oyununda aksadı. Markaj altında pas yapmakta ve topu ayağından çıkartmakta zorlandı. Kerem’in iyi olduğu oyun,

İstanbulspor-Galatasaray arasında oynanan erteleme maçı hakkında oyunu, artılarını, eksilerini yazmak niyetiyle ekranın başına geçtim. Ne de olsa Galatasaray’ın yeni oyuncularının süre alacağı her dakikayı yakından izlemek, oyun planındaki rollerini anlamak istiyoruz. Bir hafta sonra sarı kırmızılıların oynayacağı Manchester United maçı için ön görüler oluşturmaya çalışıyoruz. Diğer yandan Fatih Tekke’nin ayrılığından sonra İstanbulspor’un bu sezon ligde nereye tutunacağını gözlemlemek istiyoruz. Ama maçta öyle tuhaf, öyle saçma şeyler oldu ki; dün akşama dair hatıralarda kalacak şey, tasarruflu skor, oyun veya stratejiler olmayacak.
Karşılaşma Galatasaray’ın kaçırdığı pozisyonlarla başladı. Sarı kırmızılılar eveleyip gevelemeden skoru almak istiyordu. İstanbulspor merkezini her seferinde kolayca geçip yine son vuruşlarda, son pas tercihlerinde sıkıntı yaşadılar. Ama dedim ya oyunu bırakalım bir yana asıl tartışma konusuna gelelim: Icardi’nin kazandığı penaltı ve topun başına geçen Kerem ile yaptıkları.
Açıkçası ilk izlediğim an

Galatasaray, eleştirilerle geçen Şampiyonlar Ligi maçının ardından Başakşehir deplasmanına nasıl çıkacak, ne oynayacak merak konusuydu. Okan Hoca, zorlu fikstürü de göz önünde bulundurarak rotasyonlu bir kadroyla takımını sahaya sürmüştü.
Sarı-kırmızılılar, Başakşehir’in sert ve temaslı oyununa rağmen özellikle ilk yarıda doğru oynayarak, alanı paylaşarak oyuna hakim olan taraftı. Bunun sonucu olarak da devre arasına önde gitti. Galatasaray’ın ilk golü buram buram bireysel kaliteden izler taşıdı. Tete çok iyi top taşıyor. Takım oyununa öncelik verip pas trafiğine katılıyor. Kopenhag karşısında da sadece golü değil rolü de övgüyü hak etmişti. Ziyech ise gerek kontrolü, gerek vuruşu ile “Bu hazır olmayan halim. İlerleyen günlerde son vuruşlarda Icardi ile yarışabilirim” dedi adeta.
Rotasyonlu Galatasaray 11’inde stoperde yeni transfer Sanchez sahadaydı. Her ne kadar topu oyuna sokuşu, dikine oyunu gibi olumlu özellikler göze çarpsa da oyuncunun performansına dair henüz bir karar vermek pek doğru olmaz.

Tribünler ve Galatasaray, Şampiyonlar Ligi maçına muhteşem başladı. Daha ilk üç dakikada iki korner kazanan, ilk yarım saatte ise dört gol fırsatını değerlendiremeyen sarı-kırmızılılar, maçtan bir puan kazanarak uçurumun kenarından döndü. 
Belki de gruptaki direkt rakibinden puan alamama ihtimali, daha ilk maçtan Şampiyonlar Ligi’ne veda anlamı taşıyacaktı. Hem de sezonun en iyi başlangıcını yaparak başladığı maçta... Bu seviyede bir maçta bundan fazla pozisyona giremezsin. Sarı-kırmızılılar da yüksek ön alan baskısıyla ilk yarım saati domine etti. Bireysel olarak hiç bir oyuncuya kötüydü diyemeyeceğimiz bir performans sergiliyorlardı, ta ki rakibin golüne kadar...
Muslera şüphesiz, Galatasaray için çok önemli bir isim... Şampiyonluk kazandırdığı sezonlar da oldu, liderliği, centilmenliğiyle, gergin futbol iklimini yumuşattığı maçlar da oldu. Bir kaleciden çok daha fazlası. Buna kimse karşı çıkmaz diye düşünüyorum. Ama konu rakip pres halindeyken Muslera’nın pas tercihleri olduğunda takımı

Doktorluk herkesin hayal ettiği bir meslektir. Kimi çocuk yaşta, kimi büyüyüp insanları iyileştirmenin maneviyatının farkına varınca, kimi ise yaşı geçkinleşip sağlık sorunları yaşayınca gıpta eder bu mesleğe. O yüzden gelin bu pazar günü hepimiz birkaç dakikalığına da olsa doktor olalım. Ama branşımız futbol. Hastamız Türk futbolu. Buyrun efendim giyin beyaz önlüğünüzü, gelin önce Türk futbolunun hastalıklarını teşhis edelim.
1. Stat Zeminleri: Birçoğu devlet destekli olmak üzere ülkenin dört bir yanına yeni statlar yapıldı. Vallahi yalan yok hepsinin dış cephesi şahane gözüküyor. Peki ya içi? Statlar yapılıp kulüplere teslim ediliyor. İşte olaylar da oradan sonra başlıyor. Büyük kısmının zemini soğan tarlası gibi. Merak ettim, Türkiye’deki bazı kulüplerin çim bakımını üstlenen firmanın yetkilisiyle görüştüm. Stat çiminin yıllık bakım maliyeti yaklaşık 250 bin liraymış. Aman şimdi kim verecek o parayı ota, çayıra, çimene değil mi? Transfer yapmak varken... 
2.

Galatasaray sezona eleştiri yağmuruyla başladı. Geçen sezonu şampiyon bitiren kadro, teknik heyet ve yönetimin neler yapabileceğini bildiğimiz için bu sezon beklenti şampiyonluk yılının üzerine çıkmalarıydı. Ama iyi bir sezon başlangıcı olmadı. Belki “Daha ne olsun. Ligde hiç gol yememek, Trabzonspor galibiyeti, Şampiyonlar Ligi’nde gruplara kalmak” diyen olabilir. Ama henüz umut vaad eden bir oyun olmadığı gibi, geçen yıldan devreden eksiklerin hiç biri de kapanmadı. Geçen yılki aynı başarılı ekip bu sezonu da planlayıp yönettiğine göre, sakin kalıp vardır bir bildikleri diye düşünmek lazım diyordum ki, ilk olumlu sinyal dün akşam Gaziantep karşısında geldi.
Orta sahada oyuncu eksikliği ve sezon başından beri maçlarda güçlü bir merkez ile oyun kuramamakla eleştirilen Okan Hoca, dün Torreira ve Demirbay ile merkezde oyun kurup kanatlarla da hücumu taşıdı. Özellikle ilk yarıda merkezi iyi kullanan Galatasaray kanat beklerini de çizgiye bastırarak önde ekstra pas opsiyonları yaratmaya çalıştı. Bu oyun Icardi’nin

Birkaç gündür içimde biriken öfkeyi bugün sizlerle de paylaşarak bir nebze hafifletmek, biraz da dertleşmek amacıyla bu pazar gününüze konuk olmak istiyorum. Geçtiğimiz hafta İspanya ve İngiltere arasında oynanan Dünya Kadınlar Futbol Şampiyonası sonunda İspanyollar kazanıp, kupayı evlerine götürmek üzere kürsüye çıktı. İspanyol kadınların futbolda, hele ki İspanya gibi erkek futbolunun dünyaya ayar verdiği bir ülkede, çıkıp Dünya Şampiyonu olması, içinde bir çok farklı hikaye barındırıyordu. Ama tüm dünya bu kadınların hikayesini ve başarısını konuşmak yerine büyük bir saçmalığı konuşuyor. İspanya Futbol Federasyonu Başkanı Rubiales’in, kupa seremonisi sırasında, kürsüde madalyalar takılırken takımın forvet oyuncusu Hermoso’yu aniden dudaklarından öpmesi saçmalığından bahsediyorum.
Şimdi filmi burada biraz geri sarıp geçen yıla gidelim. Avrupa Şampiyonası dönemi İspanya Kadın Futbol Milli Takımından 15 oyuncu teknik direktör Jorge Vilda hakkında federasyona bir şikayet yazısı