Halil Özer

Galatasaray özellikle ilk yarı böyle bir takım karşısında oynayabileceği en iyi futbolu oynadı. Ben hiçbir Türk takımının Bayern önünde bu futbol kalitesini yakalayacağını düşünmüyorum.
Ama... Bayern Münih’in toplam fiyatı 1 milyar Euro. Galatasaray’ın ise 300 milyona yakın.
Bayern’in hocası da bir taktisyen dâhisi.
İşte o büyük fark bizi bu maçta mağlup etti.
Hani Galatasaray lig takımlarımızla oynarken aradaki farktan söz ediyoruz ya; işte bu maçta da tam tersi oldu.
Bu maçtan önce birisi size gelip 'Galatasaray, Bayern Münih'i ilk yarıda ezecek' dese ona deli gözüyle bakabilirdiniz. Ancak konu Galatasaray olunca bir dakika duracaksınız ve düşüneceksiniz.
Şimdi ilk 45 dakikaya bakın; gerçekten de Alman devi ezilmekten beter oldu.

Önce Icardi ile başlayalım... Eğer net pozisyonu kaçırıyorsa bilin ki ondan sonraki ilk pozisyonda golü atacak. Buna penaltı da dahil...
Adamda böyle bir özellik var. Kendi kendini motive ediyor. Ve kaçırdığı net pozisyondan sonra daha zorunu filelere gönderdi. Net söyleyeyim o golü benim diyen santrforlar atamaz.
Geçmişte Brezilyalı Ronaldo gol atarken vücudunun her yerini kullanabilirdi. Örneğin 2002 Dünya Kupası yarı finalinde bize attığı gol... Icardi de öyle.
Sadece gol değil Zaha’ya yaptığı asiste ne demeli... Sanki elinde mezura var. Ölçtü biçti öyle attı.
Kadronda böyle bir striker varsa ona göre oynarsın. Ama gol dakikasına kadar ona gelen pozisyon sadece bir... Olsun onun için fark etmiyor. Kendi pozisyonunu kendi yaratıyor.
Tabii bir de Beşiktaş defansını yazmak lazım. Icardi’nin önüne Amartey ve Colley ile çıkmak tam bir intihar... Bu adamları kim aldı, nasıl aldı bilmiyorum. Ama giden paralara vah vah. Gerçekten çok yazık.Icardi tamam, son vuruşları inanılmaz.
Ama patlayıcı deparlarda zayıf hatta ağır kalıyor.

Neyse ki geçen kış buruk izlediğimiz Dünya Kupası gibi bir organizasyonu bu kez yaşamayacağız.
Bu yaz Avrupa Şampiyonası’nda biz de varız...
Kolay olmadı. Dolambaçlı yollardan geldik...
Garip garip maçlar oynadık.
Bursa’da biz kaçırdık Hırvatlar yendi...
Letonya’da son saniyede galip geldik...
Evimizde Ermenistan’a puan verdik...

İlk yazı her zaman zordur. Öyle bakar durursun. Ama bu yazının kolay bir tarafı var.
Çünkü yeniden evimdeyim.
1986-2008...
Dile kolay tam 22 yıldır Milliyet Gazetesi’nde bilfiil çalıştım.
Gazeteciliğin en doruk noktasında, sporun efsane gazetecileri ile omuz omuza mücadele ettim...
Şimdi çoğu yok...
Namık Sevik, Kahraman Bapçum, Orhan Aldinç... Tankut Antikacıoğlu, Erdoğan Şenay ve tabii ki İslam Çupi...