Cemal Ersen

Sezonun kalan bölümünüde Galatasaray ve Fenerbahçe adına sürpriz beklemiyorum. Bunu sadece rakiplerin pozisyonu ve gücü üzerinden söylemiyorum. İki takımın maçlarında görev yapacak hakemler ve VAR odası sürekli baskı altında olacak. “Aman aleyhine hata yapmayalım” düşüncesi skora etki edecek. Her şeye rağmen bu yarışta G.Saray’ı avantajlı görüyorum. Fikstüre bakıyorum; F.Bahçe dışında tehdit alacağı rakip yok.
Konu yalnızca kadro kalitesi değil. Galatasaray motivasyon olarak da önde. Okan Buruk, şampiyonluk yaşamış bir teknik direktör. İsmail Kartal’a karşı psikolojik üstünlüğe sahip. Rahat ve öz güvenli. Fenerbahçeli futbolcular ve Kartal’ın tabloyu lehlerine çevirmek adına yapmaları gereken şey; 37. haftaya kayıpsız girmek. Final niteliğindeki o maçı kim kazanır derseniz; koşullar Galatasaray’ı işaret ediyor. Fenerbahçe’nin 52 bin kişinin yaratacağı müthiş atmosferde işi kolay değil.

Türk futbolunda son dönemlerde yaşanan skandallardan herkes şikayetçi. İnanmayacaksınız ama Futbol Federasyonu bile. Federasyonda, Trabzonspor- Fenerbahçe maçının bitiminde yaşanan rezalet ile dünyanın diline düşen Süper Kupa finalindeki fiyaskodan sorumlu olmadığını düşünen yönetici sayısı bir hayli fazla. Biri bizzat anlattı.
Asıl tuhaflık şu; TFF Başkanı ve ekibi başarısız olduklarının farkında değil. Ya da öyle davranıyorlar.
Görev sürelerinde yaptıkları en büyük yanlış, Futbol Federasyonu’nun kurumsal kimliğini ve hafızasını yok etmeleri. Adil karar verme mekanizmalarını devre dışı bırakmaları. Liyakat sahibi, işin ehli ve vizyon sahibi iş gücünü bitirmeleri. Kaliteli profesyonellerin yerine ikame etmeye çalıştıkları danışman kadrolarının futbolun temel gerçeklerinden bihaber olmaları.
Tabloya bakınca “Kendi kurumunu yönetemeyenler, Türk futbolunu nasıl idare edecek?” sorusu geliyor akıllara.
O makama talip olanların bilmesi gereken ilk kural, dikensiz gül bahçesinde dolaşmadıkları. Mutlaka bulundurmaları gereken meziyetler

Türk futbol tarihinin en berbat sezonunu yaşıyoruz. Bunu Futbol Federasyonu ve hakemler özelinde söylemiyorum. Tekere çomak sokan tüm paydaşların günahı vardır bu tabloda.
Evet; işin yönetim kısmı felaket. Ya diğerleri? Kulüpler, teknik direktörler, futbolcular, taraftar ve medya?
Bakıyorum, herkes federasyondan ve hakemlerden şikayetçi. İşleri yolunda gidenler ise canı yandığında kervanın başına geçer.
Gelelim gerçeklere; mevcut federasyonu sekiz ay önce oy çokluğu ile kimler iş başına getirdi? Taban birlikleri çıkar ilişkileri açısından son on yıldır “sinek ikili” sayılıyor. Öyleyse doğru yanıt, şimdilerde ağlayıp sızlanan kulüplerdir elbette.
Sadece dönemin Beşiktaş Başkanı ve delegeleri dik durdu. Bugün, “Başka seçenek mi vardı ki?” diye timsah gözyaşı döken kulüplerin bir bölümü müthiş (!) bir irade sergileyerek gizli oylamada renksiz kaldı.
Hadi o gün cesaret edemediniz, buyurun fırsat, üç ay sonra kongre var hodri meydan. Çıkarın başkan adayınızı! Evet, Türk

Trabzonspor için ligin kalan bölümünde skordan çok, gelecek sezonun planlamasında hangi oyuncuların yer alacağı önemli. Teknik direktör Abdullah Avcı'nın kadro tercihi yaparkan bu faktörü gözettiği kanaatindeyim.
Örneğin Trezeguet. Afrika Kupası'ndan döndükten sonra gösterdiği performans. Kara kıtanın, kuzey ülkelerinden ligimize gelen futbolcuların işlerini ne kadar ciddiye aldıklarına dair kayda geçen istatistikler parlak değil. Ama Mısırlı oyuncunun bir farkı var. Formda ve istekli görüntüsünün üzerine, attığı gollerle, Trabzonspor'un son dönemlerdeki yükselen yıldızı oldu.
Dikkatle izliyorum. Çok istekli, hırslı ve gayretli. Sanki ülkesinin milli takımında oynuyor. Attığı her golün ardından öyle seviniyor ve duygularını dışa vuruyor ki, bu ruh hali Trabzonspor takımında üç-beş futbolcuya örnek olsa, neler değişirdi hayal edemiyorum.
Kimsenin hakkını yemek haddim değil. Lakin ligde geri sayımın başladığı son haftalarda Trezeguet'ye eşlik edecek kim diye sorsanız; başta Visca olmak üzere Eren, Mendy, Enis Destan ve

Futbol Federasyonu Merkez Hakem Kurulu’nun eğitim amaçlı yapıldığını iddia ettiği VAR değerlendirmelerinin medyaya sızdırılması, son aylarda yaşanan onca skandalın yanında şaşırtıcı gelmedi bana.
Niye mi? Futbol denen güzel oyunun çivisini çıkardık çünkü. Federasyon Başkanı Mehmet Büyükekşi kusura bakmasın, yönetmek yerine idare etmenin bedelidir yaşananlar.
Sorun, mahrem konuşmaların ifşa edilmesi değil. Bu tarz toplantıların içerikleri zaten hakemler ve bazı yöneticiler tarafından medyadaki yakın oldukları kişilere servis ediliyordu. Bu kez görüntüler girdi işin içine. Rahatsızlık ondan...
Yeri gelmişken; hakemler ve yöneticileri arasında pozisyonların konuşulduğu, tartışıldığı ve öz eleştirinin yapıldığı toplantıda federasyon başkanının ne işi var?
Dahası Sayın Büyükekşi, eski VAR sorumlusu “Tolga Özkalfa’yı görevden aldık” cümlesini nasıl kurabiliyor? TFF statüsünün 3. maddesi, MHK Başkanı ve üyeleri istifa etmedikçe, yerlerine atama yapılamayacağına işaret ediyor. Büyükekşi’nin bu

Son dört ay içinde yaşadıklarımıza bakıp Türk futbolunun geleceğinden endişe etmeyen varsa, ya başka gezegende yaşıyordur veya antidepresan müptelası olmuş, dünyayı toz pembe görüyordur.
Üç beş milyon euro uğruna Riyad’a taşınan Süper Kupa finalindeki fiyasko, hakem Halil Umut Meler’e başkentte yapılan iğrenç saldırı, İstanbulspor Kulübü Başkanı’nın takımını sahadan çekmesi ve son olarak Trabzonspor- Fenerbahçe maçında dünyanın hayretler içinde izlediği çirkinlikler bir başka ülkede yaşansa, bırakın Federasyonun istifasını domino etkisiyle çok insanın canı yanardı.
Biz ne yapıyoruz? Anlık, saatlik, günlük tepkilerle “soğutma işleme” geçip balık hafızalarımızı nadasa bırakıyoruz.
Çözüm üretmeden, hatalarımız ile yüzleşmeden, utanmadan, sıkılmadan ve hesap vermeden rezillikleri halının altına süpürmeye devam ediyoruz.
Sorumlu kişiler içi boş söylemler, tehdit ya da ayaklanma çağrılarıyla camialarının gözünde saygınlık kazanacaklarını

Birkaç saat önce Galatasaray’ın şampiyonluk yarışında puan farkını 5’e çıkarması, Fenerbahçeli oyuncuların sinir uçlarına dokunmuş, Trabzon deplasmanı öncesi teknik direktör İsmail Kartal’ı da düşünceye sevk etmiştir diye düşündü insanlar.
Kaybedeceği şey olmayan her kozunu oynar. İsmail hoca çok kart açmadan üç puanı kurtarmayı planladı. Haklı da çıktı. Rakip ilk yarıda golleri altın tepside sundu.
Lakin maç sonrası yaşanan olaylar yüz kızartıcı idi. Futbol ile ilgili olan bu tablodan çıkaracağımız ders utanç verici. Sebep olanları kınıyorum.
Maça gelince...
Trabzonspor’da Abdullah Avcı sağlam tutacağı orta saha ile Fenerbahçe’nin vites artırmasını önlemeyi düşünmüştü. Uzun süre sonra orta alanda Berat- Mendy ikilisini kullandı. Ama ne oldu? Fred’i hesap etmemenin faturasını ödedi. Brezilyalı futbolcu, millet bahçesinde antrenman yaptı sanki. Hani takipçileri? Nerede kaldı aldığınız önlemler? Merak ediyorum; hangi maçta iki gol attı bu futbolcu?
Ma&c

Türkiye’de futbolu hakemler üzerinden kurgulamak ve yönetmek herkesin işine geliyor.
Başta federasyon olmak üzere kulüpler, teknik sorumlular ve futbolcular yetersizliklerini perdeleyecek bir oyuncak yarattılar kendilerine.
Yakın zamana kadar “hakem bu oyunun günah keçisi” diyordum. Artık o kadar hoşgörülü değilim.
Dört yandan yaylım ateşi altında iken hakemlerin dik durmaları, dayanışma içinde olmaları beklenirdi değil mi?
Tıpkı Halil Umut Meler’in uğradığı çirkin saldırıdan sonra sergiledikleri tavır gibi! Koca bir yalan.
Açık olacağım, Meler için Ankara’da toplananların samimiyetinden kuşku duymuştum, çünkü o hastaneye gelenlerin yarısı maske takmıştı.