Fatih Terim’e kızabilirsiniz, tavırlarına, üslubuna tepki duyabilirsiniz... Ama hakkını teslim etmeliyiz... Eğer Fatih Terim gibi bir hocanız varsa, yarışa bir adım değil, birkaç adım önde başlıyorsunuz... İşte sonuç... Maç sonu seyirci söyledi: Yaz tahtaya bir daha... Galatasaray‘ın tarihe yazılan 22. şampiyonluğu bu... Yürekten kutluyoruz...
Bırakın 32 haftada olan biteni... Şu maç bile Galatasaray’ın şampiyonluğu Başakşehir’e oranla çok daha fazla hak ettiğini açıkça ortaya koydu... Başakşehir önde oynadığı dakikalar dahil, Aslantepe‘de asla bir şampiyon adayı gibi oynamadı, oynayamadı...
Başakşehir, ilk yarı 1-0 önde soyunma odasına giderken, Aslantepe‘de canlı yayın yaptığım Tugay Kerimoğlu “eyvah eyvah, futbolcular yandı“ dedi... Anlamadım, “niye hocam“ dedim... “Fatih Terim şimdi futbolcuları yerle bir eder... İkinci yarı başladdığında görürsün“ dedi...
Tugay Hoca‘nın dediği çıktı... İkinci yarının ilk dakikası ile birlikte Galatasaray‘ın beraberlik golü geldi... 10 dakika içinde üç gol daha ... İkisi VAR tarafından iptal edildi... İkisi Galatasaray‘ın şampiyonluğuna ve tarihine yazıldı...
Acaba futbolun adaleti mi, bir raslantı mı bilemem ama, kanat oyuncusu olmalarına rağmen bir sezonda 20 golden fazla atan iki oyuncu Feghouli ile Onyekeru‘nun şampiyonluk gollerini atması, sanki kendileri için hak edilmiş bir ödülün verilmesi gibiydi...
Tabi Abdullah Hoca‘ya sormak lazım... Şampiyonluk maçı oynayan bir takım on dakika içinde ikisi VAR tarafından iptal edilen 4 gol yer mi? Bunun saha içinden, ya da dışından bir önlemi alınmaz mı? 1-0 önde oynarken adeta “Çanakkale geçilmez“ savunması yapılır mı? En azından çıkmaya, pas yapmaya çalışsana... Tamam Galatasaray buna izin vermedi de, sen her zaman yaptığın pas oyununu bu defa denemedin bile... Sen dene, yapama, kabul... Ne zaman Galatasaray öne geçti, Başakşehir kendi alanından çıkmayı denedi... Pozisyon buldular mı derseniz, hayır bulamadı...
Galatasaray‘ın şampiyonluğunda elbette devre arasında alınan iki stoper Luyindama ve Marcao‘nun büyük katkısı oldu... Ara transferde böyle iyi oyuncuları bulup getirmek kolay iş değil... Burada Galatasaray scout ekibi de ciddi bir alkışı hak ediyor...
Aslında çok gergin bir final oldu... Her düdükte futbolcular hakemin yanına gitti... Her kararda yedek kulübeleri sahaya girdi...
Saha kenarında arbedeler yaşandı... Hoş olmadı, güzel olmadı... Avrupa‘da bu kadar şampiyonluk maçı izliyoruz, bu görüntülerin onda birine tanık olmuyoruz... Türkiye‘de bu maç dahil, genel olarak söylüyorum, çok ciddi bir yedek kulübesi anarşisi yaşanıyor... Bunun yeni sezonda tavizsiz önlenmesi lazım... Tabi önleyecek yetkili bulabilirsek...
Başakşehir‘i buralara Abdullah Avcı getirdi, şampiyonluğu da Abullah Avcı‘nın yanlışlarında inadı ve alternatif üretmemesi götürdü... Buna rağmen hem hoca, hem Başakşehir ciddi bir alkışı hak ediyor... Ayrıca son 10 maçta Epureanu’nun, bu maçta da Emre‘nin erken bir dakikada sakatlanıp çıkmasının faturasını ağır ödediler... Galatasaray‘ın son düzlüğe kafa kafaya girip kaybettiği bir yarışı hatırlamıyorum... Galatasaray‘ın bir kupa finalini, bir şampiyonluk maçını kaybettiğini hiç hatırlamıyorum...
Ortada müthiş bir kolleksiyoncu var; G.Saray ve Fatih Terim. Maç sonu seyircinin tezahüratına ben de katılıyorum. Yaz tahtaya bir daha: 22. şampiyonluk hayırlı olsun. Alkışlarımı, taktirlerimi ve tebriklerimi gönderiyorum.
