“Sen de mi İzlanda” diye başlayıp millilerimizi alanda alıkoyan, bulaşık fırçasıyla maskaralık yapan İzlanda’ya, bürokratından ergenine kadar sövüp saymak anamızın ak sütü gibi helalimizdir elbet.
Bir güzel aşağılar, rahatlarız!
Ama kırk yılda bir top bizim ayağımızda... Pozisyonu hiddete kurban etmemek gerek.
Boş verin siniri... Hırsımızı sahada alacaktır kırmızı-beyaz evlatlar.
Biz meseleye “faydacı” yaklaşalım.
“Terbiyesizliğin ne faydası olacak” demeyin... Sebebi anlar, durum tespitini iyi yaparsanız, terbiyesiz yaptıklarıyla kaldığı gibi sizin heybe de dolar.
Evet... Milli Takımımız’ın İzlanda’da muhatap olduğu çirkin karşılama aslında iki şeyin altını çizdi...
Birincisi, kendimize haksızlık ediyoruz galiba... Çünkü söz konusu futbolsa medeniyet, refah, tahsil falan palavra. Adamın aklını başından alan bir şey futbol rekabeti. Beynin en dibine inerek oradaki ilkellikleri özgürleştiren, haz ve gerilimi sürüngen atalarımız kıvamına çeken bir sihir var bu ayak topunda.
En rafine adama bile olmadık işler yaptırıyor.
O yüzden, ne tribünde kendinden geçip salya sümük küfürler eden iş adamlarımıza, CEO’larımıza, meslek ve itibar sahibi vatandaşlarımıza fazla yüklenelim, ne de buz tutmuş bir medeniyetin Ay-Yıldızlı takımımıza reva gördüğü davranışa hayret edelim.
Hele Emre’nin yanına sinsice yaklaşarak, titreyen elindeki fırça ile “Türk kafası” ırkçılığına gönderme yapan ve kaydı izlettiğinde kendisi gibi ırkçı arkadaşlarından takdir göreceğini sanan gariban İzlanda ergenine hiç celallenmeyelim, tersine acıyalım.
Tek üzüleceğimiz şey var; bu kadar salak insanlar nasıl beş katımız kişi başı gelir ile onda birimiz işsiz oranına sahip oluyor!
İkinci kıssadan hisseye gelince... İzlanda’da bize reva görülen “aklı sıra” aşağılama ne ki!..
Daha neler göreceğiz muhtemelen.
Neden?
Dünya şampiyonu Fransa’yı amatör küme takımına çeviren bir futbol oynayıp, net skorla yenersen korkar rakiplerin.
Korku, saçmalatır.
İzlanda’nın “ulusal aklından” sıradan “neonazisine” kadar içine düştüğü ve bizi değil kendini rezil ettiği ruh hali aynen budur.
Sahada eşek sudan gelinceye kadar yenilme ihtimalin olanlara, içgüdüsel bir tepki.
Şahsen benim çok hoşuma gitti.
Demek ki, adamın kimyasını bozar hale gelmiş Ay-Yıldızlar. O da skor tabelasına maç başlamadan 1-0 yazar. Daha hava alanında kaybetti İzlanda.
Bu Milli takımda güç var.
Ve çok daha önemlisi; farkına varmış rakipleri.
